天鼓

天鼓(tiān gŭ) “heavenly drums, thunder” 

HD. 2.1441a(史记); DK. 3.480c(史记);

4c2.天雨曼陀华 自然鸣 诸天、龙、鬼神 供养人中尊(v)

K. 23.13.dundubhi~; Z. 66c12.大雷音声;

22b29.四王诸天为供养佛常撃(p)

K. 160.2.divya~ deva-dundubhi~; divya~ O. .duṃdubhi~; Z. 89a11.(作众伎乐,)音如雷震;

26b1.诸天撃 幷作众伎乐(v)

K. 190.5.dundubhi~; Z. 93a7.雷震;

43c10(K. 325.3.tūrya~[v.l. bherya~]; Z. 115a7.雷震)