本頁之翻譯:

zh:正法華經詞典:正眞

正真

正真(zhèng zhēn) “right and true; the right and true (enlightenment); a perfectly (enlightened) one, i.e. a buddha” Cf. 道(zhèng zhēn dào), 无上(wú shàng zhèng zhēn), 无上道(wú shàng zhèng zhēn dào);

HD. 5.318a(魏书); DK. 6.668c(唐代);

73a24.其不学者 不能晓了 由是之故 了 正觉出世 顺修明哲(v)

K. 59.5.saṃdhāvacana~; L. 10b19.随宜方便事;

97a21.是诸最胜 大圣伦等 名号普光 大士之上 ……………… 各已受决 多所愍哀 无央数事 成一平等 如佛今者 于世(v)

K. 209.6-; not found at L. 28c26;

127a6.若有疾病,闻是经法,病则消除,无有众患。因是功徳,后致,无老、病、死(p)

K. 421.4-; not found at L. 54c26;

131b16.王告二子:“吾欲往诣卿等师主,奉觐亲受大圣无上言教。”(p)

K. 461.7-; not found at L. 60a16;