正法華經詞典:正眞

正眞

正眞(zhèng zhēn) “right and true; the right and true (enlightenment); a perfectly (enlightened) one, i.e. a buddha” Cf. (zhèng zhēn dào), 無上(wú shàng zhèng zhēn), 無上(wú shàng zhèng zhēn dào);

HD. 5.318a(魏書); DK. 6.668c(唐代);

73a24.其不學者 不能曉了 由是之故 了 正覺出世 順修明哲(v)

K. 59.5.saṃdhāvacana~; L. 10b19.隨宜方便事;

97a21.是諸最勝 大聖倫等 名號普光 大士之上 ……………… 各已受決 多所愍哀 無央數事 成一平等 如佛今者 於世(v)

K. 209.6-; not found at L. 28c26;

127a6.若有疾病,聞是經法,病則消除,無有衆患。因是功徳,後致,無老、病、死(p)

K. 421.4-; not found at L. 54c26;

131b16.王告二子:“吾欲往詣卿等師主,奉覲親受大聖無上言教。”(p)

K. 461.7-; not found at L. 60a16;

  • 正法華經詞典/正眞.txt
  • 上一次變更: 2025/06/30 11:44
  • 127.0.0.1