末后
末后(mò hòu) “later, in future; at the very end” Cf. 最末后身(zuì mò hòu shēn);
HD. 4.697b(晋代); not found at DK. 6.23.; Krsh(1998) , s.v.;
30b8.是诸人等当供养五十世界微尘数诸佛如来,恭敬尊重,护持法藏。末后同时,于十方国,各得成佛(p)
39a16.此《法华经》是诸如来第一之说,于诸说中最为甚深,末后赐与(p)
39b9.(the Tathāgata) 既知众生 得其力已 末后乃为 说是《法华》(v)