时
时(shí) “once at great intervals of time, occasionally” Cf. 时时(shí shí);
HD. 5.692a(18)(3)(诗经); DK. 5.848d(2)(论语); Zhū Qìngzhī 1998 : 169(法华经);
7a16.如是妙法,诸佛如来时乃说之。如优昙钵华时一现耳(p)
51c3.亿亿万劫 至不可议 时乃得闻 是《法华经》 亿亿万劫 至不可议 诸佛世尊 时说是经(v)
51c5.亿亿万劫 至不可议 时乃得闻 是《法华经》 亿亿万劫 至不可议 诸佛世尊 时说是经(v)