于
于(yú) (a preposition, which shows that the following noun is the direct object of the verb.) Cf. 於(yú);
HD. 1.258; DK. 1.454; Yáng Bójùn 1984 : 102-103(左傳); Krsh(1998) , s.v.;
19a5.諸佛希有 無量無邊 不可思議 大神通力 無漏無爲 諸法之王 能爲下劣 忍于斯事 取相凡夫 隨宜爲説(v)
= K. 120.2.sahanti; ≠ O. .deśenti; Z. 83a20.堪任;
24b6.(Mahābrahmans said:)“唯願天人尊 轉無上法輪 撃于大法鼓 而吹大法螺”(v)
K. 174.2.nirnādayādharmamayaṃ ca dundubhiṃ; O. .ninādayaṃndharmamayaṃ ca dundubhiṃ; Z. 91a17.講若干法 聲若雷震;
48a22.諸阿修羅等 居在大海邊 自共語言(v.l. 言語)時 出于大音聲 如是説法者 安住於此間 遙聞是衆聲 而不壞耳根(v)
K. 358.11.mucyantighoṣāṃ; O. .muṃcantighoṣāṃ; D1 .muṃcantighoṣāṃ; D2 .muṃcantighoṣāṃ; K’ .muṃcantighoṣāṃ; Z. 119c15.諸響暢逸;