极尊

极尊(jí zūn)(2)  “supreme, extreme, utmost” 

HD. 4.1141a(*[唐代]);

Lk. 446b20. 是善男子、善女人闻是波罗蜜者,以得欢(←劝)乐。(p)

AS. 113.7 = R. 227.15 = AAA. 491.20. .udāraṃ prītiprāmodyaprasādaṃ (“an uncommon degree of zest, elation and serene faith” [AsP.tr.II 160 = AsP.tr. 80]); ZQ. 490b6.极欢乐尊; not found at Zfn. ; Kj. 555b16.心大欢喜,心得清净; Xz(I). 809b14.心得广大清净喜乐; Xz(II). 890b5 = Xz(I) ; Sh. 623c11.心大欢喜,心得清净; Tib.Pk. 135b8 = D. 126a6. .dga’ ba dang dang ba dang rab tu dang ba rgya chen po;