本頁之翻譯:

zh:正法華經詞典:發遣

发遣

发遣(fā qiǎn) “abandons, expels”# 

HD. 8.567b(东汉代); DK. 7.1221b(三国志、颜氏家训);

63c20.孰堪斯谊乎?(p)

K. 7.8.(arthaṃ) visarjayitum (“answers”); L. 2b27.;

108b26.若有请问,心无所猗,离声闻乘,有所,觉了佛慧(p)

K. 283.4.visarjayati (“answers” ⇒ cf.Krsh. 167; ); L. 38a6.答……为解说;