饥羸(jī léi) “starved and exhausted”
HD. 12.494b(宋代); DK. 12.378a(日本);
14a1.狐、狼、野干 咀嚼践蹋 䶩啮死尸 骨肉狼藉 由是群狗 竞来搏撮 饥羸慞惶 处处求食 斗诤(J. 争)摣([= KS etc.]←𪙁)掣 嘊(v.l. 啀[= KS etc.] )喍(v.l. 龇[= KS etc.] )嗥([= KS etc.]←㘁)吠(v)
K. 83.13.durbala~ … kṣudhâbhibhūta~; Z. 76c6.疲痩羸劣;