飢羸(jī léi) “starved and exhausted”
HD. 12.494b(宋代); DK. 12.378a(日本);
14a1.狐、狼、野干 咀嚼踐蹋 䶩齧死屍 骨肉狼藉 由是群狗 競來搏撮 飢羸慞惶 處處求食 鬪諍(J. 爭)摣([= KS etc.]←𪙁)掣 嘊(v.l. 啀[= KS etc.] )喍(v.l. 齜[= KS etc.] )嘷([= KS etc.]←㘁)吠(v)
K. 83.13.durbala~ ... kṣudhâbhibhūta~; Z. 76c6.疲痩羸劣;