时时(shí shí) “once at great intervals of time” Cf. 时(shí);
HD. 5.700a(*[史记 etc.]); DK. 5.853b(*[史记 etc.]); Zhu 113(生经 etc.); Zhū Qìngzhī 1998 : 166f. (正法华经 etc.); Krsh(1998) , s.v.;
10a29.譬如优昙花 一切皆爱乐 天人所希有 时时乃一出(v)
K. 58.3.kadāci kahiṃci(O, D2 etc. kiñcic) kathaṃci; O. .kadāci kiñcic kathaṃci; D2. etc. .kadāci kiñcic kathaṃci; Z. 73a2.时时;