得
得(dé)(2) “arrives at, reaches”
HD. 3.988b(16)(唐代); cf. Hu 2002 : 157. 得(安世高譯 etc.; “encounters, meets”); ;
Lk. 472b1. 薩陀波倫菩薩便從是去,中道得一國,國名魔所樂國。(p)
AS. 244.24 = R. 495.5 = AAA. 944.22. .anuprāto ’bhūt (“reached [a town]” [AsP.tr.II 284 = AsP.tr. 208]); ZQ. 504c13.得; not found at Zfn. ; Kj. 582a25.入(一大城); not found at Xz(I). ; not found at Xz(II). ; Sh. 670c25.入(一城); Tib.Pk. 292a6 = D. 268b3. .phyin par gyur to;