天中之天(tiān zhōng zhī tiān) “god of gods, a god surpassing all other gods,
i.e. a
buddha”
Cf. 天中天(tiān zhōng tiān); not found at HD. 2.1408.; not found at DK. 3.502.;
73c24.得覲諸佛 天中之天 時人中上 衆會圍繞 三十二相 光色巍巍(v)
K. 63.1-; not found at L. 11a16;
90b19.禮無等倫 則爲大仙 天中之天 聲如哀鸞 唱導普護 諸天、人民 願稽首禮 愍傷世俗(v)
K. 169.12.devâtideva~; L. 23c15.天中王;