㸌然
㸌然(huò rán) “shining, gleaming; clear”
HD. 7.312b(唐代); not found at DK. ; cf. T4.591b14(晉代);
① “shining, gleaming”64a10.文殊師利 今何以故 導利衆庶 放演光明 甚大威曜 出于面門 神變遍照 十方㸌然(v)
K. 8.11.prabhāsayantī; O. .°ntā; L. 2c10.普照;
② “clear”105c7.若族姓子、族姓女逮得聞是《正法華經》,心中㸌然(v.l. 霍)㸌而無狐疑(p)
K. 260.8.viśuddha-(citta~); L. 35a15.淨(心);
109a26.其法師…… 心常㸌然 無有沈吟(v)