棄
捨(qì shě) “abandons, casts aside, discards”
HD. 4.1125b, s.v. 棄舎(唐代); DK. 6.388a(唐代);
5b7.是妙光法師 時有一弟子 ……… 求名利無厭 多遊族姓家 棄捨所習誦 廢忘不通利(v)
≠ K. 27.9.(uddeśasvādhyāyu) tathâsya (.... na tiṣṭhate bhāṣitu); ≒ O. .(uddeśasvādhyāya) visthāsi (... na tiṣṭhate bhāṣita); cf. Krsh. 42; ; Z. 67c3.捨置(所學 不諷誦讀);