曼陀(màn tuó)(QYS. mjwɒn-[muân-] dâ) (an incomplete transliteration of Skt.
mā̌ndārava (a kind of heavenly plant))
Cf. 曼陀華(màn tuó huā), 曼陀羅(màn tuó luó), 曼陀羅華(màn tuó luó huā); HD. 5.736b(唐代); DK. 5.990a(宋代);
49a18.天上諸華等 曼陀、曼殊沙 波利質多樹 聞香悉能知(v)
K. 364.7.mandārava~; Z. 120c22.意華;