讽诵读

讽诵读(fěng sòng dú)　“chants, recites”　Cf. 讽读诵(fěng dú sòng);

not found at HD. 11.348.; not found at DK. 10.534.;

67c3.尔时侍从志懈怠者 ………… 舍置所学不讽诵读彼时不肯分别而说以故其人唐载此名于佛法教欲使称誉(Yaśakāma)(v)

K. 27.9.uddeśa-svādhyāya~; L. 5b7.所习诵;

100a9.族姓子、族姓女……当受持《正法花经》，持、讽诵读宣示一切(p)

K. 224.1-; not found at L. 30b29;

100c21.族姓子女受斯经典，持、讽诵读……(p)

K. 227.8-; not found at L. 31a5;

123b27.其受斯经，持、讽诵读，得福如是(p)

K. 383.6.vācayitavya~; L. 51b8.读诵;