安諦
安諦(ān dì) “(manner of behaviour) composedly, serenely” Cf. 安詳(ān xiáng);
HD. 3.1330a(漢代);
Lk. 454c7. 阿惟越致(an irreversible bodhisattva) …… 行歩出入心安諦,無亂。時徐擧足蹈地,安隱顧視。(p)
AS. 162.20f. = R. 326.7 = AAA. 670.22.upasthita-smṛti~ (“one whose mindfulness is fixed; mindful” [cf. AsP.tr.II 201 = AsP.tr. 122]); ZQ. 494c20.安諦; Zfn. 527a3.徐(行)安(歩); Kj. 564a27.常一其心; Xz(I). 826b6.安住正念、正知; Xz(II). 901a11 =Xz(I) ; Sh. 641b28.諸根調寂(?); Tib.Pk. 194a1 = D. 180a7.dran pa nye bar gzhag cing;