苦患

苦患(kŭ huàn) “hardship, suffering” 

HD. 9.322a(唐代); DK. 9.580b(佛典);

64a29.一切众生 所造(v.l. 遭) 以无巧便 治老病死(v)

K. 10.1.duḥkha~; L. 2c23.苦;

70a24(K. 45.10.-duḥkhita~; L. 8a1.do.)

77b25.于是长者 见诸子出 心中寛泰 意得自由 广设众具 师子之座 :“吾身今日 则获无为” 彼诸 已永尽除(v)

K. 88.3.duḥkha~; not found at L. 14b27;

84a26.吾当饱满 一切群萌 愚𫘤之党 身形枯燥 除诸 得立大安 烧尽爱欲 获至灭度(v)

K. 128.2.duḥkha~; L. 20a6.苦;

89b1.其身清净 而不动摇 烧诸 如拔树根(v)

K. 161.9-; not found at L. 22c16;

89b8.不计身命 皆断 积累忍辱 不贪安乐(v)

K. 162.1.-duḥkhita~; L. 22c21.苦恼;

97a11.假使正法 灭尽之后 男女众多 遭大(v)

K. 208.9.duḥkhita~; L. 28c19.忧;

103a10.设闻多宝佛 知其名号者 未曾畏终始 不复遭(v)

K. 241.13-; not found at L. 32c18;

107a22(K. 273.9.suduṣkara~; L. 36c17.难事)

108c26(K. 284.12.duḥkha~; L. 38a26.恼)

125b25.于时菩萨自然其身。千二百歳火故不灭。用一心故无有(p)

K. 408.8-; 53b17.-;