[芬馥](fēn fù) “fragrant, sweet-smelling”
HD. 9.309b(晋代); DK. 9.535a(晋代);
65b13.诸华(←果 ⇒ cf.Krsh. 34; )芬馥 伎乐和雅(v)
K. 15.2.gandha~; L. 3b25.香;
114a21.父……和合众药,与诸儿子,而告之曰:“速服上药。甘香(v.l. 美)芬馥。……”(p)
K. 321.4.gandha-saṃpanna~; L. 43a15.(色)香(美味皆悉)具足;
119a4.若令(←今)有人 还(v.l. 逮)及彼土 须臾得闻 于斯经卷 ……… 口气芬馥 无有臭秽 形体常香 如青莲华 其薫流布 无所不周(v)
K. 352.11-; not found at L. 47b21;