[空无](kōng wú) “emptiness (and) nothingness; empty and non-existent”
HD. 8.420a(维摩经; 晋代); DK. 8.651d(注维摩经);
64c7.我睹若干 诸菩萨众 比丘、知友 顿止山岩 独处间居 解畅空无 或有受经 而读诵赞(v)
K. 11.14.śūnya~ (araṇya~); not found at L. 3a19;
73c22.一切得解 诸所见行 寻时开了 空无之法 由是自谓: “已得灭度” 今乃自知 非至泥洹(v)
K. 62.15.śūnya~(dharma~); L. 11a12.空(法);
98b19.尔时,阿难自亲从佛闻已无量空无之谊(p)
K. 219.3-; not found at L. 30a8;
107c12.菩萨大士观一切法皆为空无、如所住立、已堕顚倒(p)
K. 277.11.śūnya~; L. 37b12.空;