四天王

四天王(sì tiān wáng) “the four heavenly kings” Cf. 四大天王(sì dà tiān wáng), 四天(sì tiān), 四王(sì wáng);

HD. 3.572a(佛典); DK. 3.34a(法华经文句);

89a11.又及诸天子作众伎乐(p)

K. 160.2.cāturmahārājakāyika~ devaputra~; L. 22b29.四王诸天;

102c2.忉利诸天及皆散意华供养七宝塔(p)

K. 240.1-; not found at L. 32b23;

131a15.时,佛集会与诸四辈释、梵、诸天、人民,班宣分别《正法华经》(p)

K. 458.5-; not found at L. 59c12;