住止

住止(zhù zhǐ) “dwells, stays” 

HD. 1.1277a(百喩经); DK. 1.690d(齐代);

112b6.斯诸菩萨 悉佛众子 皆为(v.l. 此) 于吾国土 悉舍弃离 诸所习地 一切皆处 闲居得度(v)

K. 310.1.vasanti; L. 41b15.依止;