露地(lù dì) “an open space”
HD. 11.736b(百喩经); DK. 12.76d(法苑珠林);
12c14.是时,长者见诸子等安隐得出,皆于四衢道中露地而坐,无复障碍,其心泰然,欢喜踊跃(p)
K. 75.1.ākāśe (grāmacatvara upaviṣṭa~); Z. 75b21.露(坐);