極尊(jí zūn)(2) “supreme, extreme, utmost”
HD. 4.1141a(*[唐代]);
Lk. 446b20. 是善男子、善女人聞是波羅蜜者,以得極尊歡(←勸)樂。(p)
AS. 113.7 = R. 227.15 = AAA. 491.20. .udāraṃ prītiprāmodyaprasādaṃ (“an uncommon degree of zest, elation and serene faith” [AsP.tr.II 160 = AsP.tr. 80]); ZQ. 490b6.極歡樂尊; not found at Zfn. ; Kj. 555b16.心大歡喜,心得清淨; Xz(I). 809b14.心得廣大清淨喜樂; Xz(II). 890b5 = Xz(I) ; Sh. 623c11.心大歡喜,心得清淨; Tib.Pk. 135b8 = D. 126a6. .dga’ ba dang dang ba dang rab tu dang ba rgya chen po;