啖食(dàn shí) “devours”
HD. 3.392b(唐詩 etc.); Hu 2002 : 22(論衡), 265(do.), Zhou Junxun 2006 : 419(捜神記); cf. Krsh(1998).80. 噉食; ;
Lk. 457c20. 菩薩至大劇難、虎狼中時,終不畏怖,心念言:“設有啖(v.l. Shg.噉)食我者,爲當布施。……” (p)
AS. 178.27 = R. 361.12 = AAA. 739.6. .bhakṣayeyus (“[If these wild beasts] should devour [me, …]” [AsP.tr.II 217 = AsP.tr. 139]); ZQ. 497a3.噉; Zfn. 530c20.噉; Kj. 568a6.噉; Xz(I). 832c25.噉; Xz(II). 906a19.噉; Sh. 647c12.食噉; Tib.Pk. 213b4 = D. 198a3. .zos;