疲痩

疲痩(pí shòu) “get exhausted and emaciated” 

HD. 8.310a(梁代); DK. 7.1160c(北齊書);

76c6.假使此等(i.e. dogs) 饑餓之時 普皆諍食 羸劣 鬪相齮齧 音聲暢逸 其舍恐畏 變狀如是(v)

K. 83.13-; not found at L. 14a1;