救度

救度(jiù dù) “saves and conveys (someone) to deliverance” Cf. 救脱(jiù tuō);

HD. 5.455a(壇經); DK. 5.510b(雲笈七籖);

77c28.佛爲三界 無餘(v.l. 元導) 遊在閑居 若坐林樹 則常應時 將護三處 “彼見燒炙 皆斯吾子”(v)

K. 90.1.-mukta~; L. 14c24.離;