意根(yì gēn) “mental faculty”
HD. 7.642a(清代); DK. 4.1115a(佛典);
122a18.菩薩、大士如來滅度後,若持斯經,諷讀、解説,得千二百意根清淨徳(p)
K. 372.1.mana-indriya~; L. 50a20.意;
122a19.其人則以清淨意根,靡不貫暢。聞一頌者,所究彌廣,多所達了(p)
K. 372.1.do.; L. 50a20.意根;
122a29(K. 373.1.do.; L. 50b1.意)
122b18(K. 374.5.do.; L. 50b17.意根)