住止

住止(zhù zhǐ) “dwells, stays” 

HD. 1.1277a(百喩經); DK. 1.690d(齊代);

112b6.斯諸菩薩 悉佛衆子 皆爲(v.l. 此) 於吾國土 悉捨棄離 諸所習地 一切皆處 閑居得度(v)

K. 310.1.vasanti; L. 41b15.依止;