曼陀

曼陀(màn tuó)(QYS. mjwɒn-[muân-] dâ)  (an incomplete transliteration of Skt. mā̌ndārava (a kind of heavenly plant)) Cf. 曼陀華(màn tuó huā), 曼陀羅(màn tuó luó), 曼陀羅華(màn tuó luó huā);

HD. 5.736b(唐代); DK. 5.990a(宋代);

49a18.天上諸華等 、曼殊沙 波利質多樹 聞香悉能知(v)

K. 364.7.mandārava~; Z. 120c22.意華;