佛寺(fó sì) “a shrine of a
buddha”
Cf. 佛廟(fó miào), 佛神寺(fó shén sì), 佛塔寺(fó tǎ sì), 廟寺(miào sì), 七寶寺(qī bǎo sì); HD. 1.1286b(晉書); DK. 1.714a(晉書);
101b25.若有衆生,欲得佛寺,稽首作禮者,當親近斯經無上道教(p)
K. 232.4.tathāgata-caitya~; L. 31c2.塔;
130c12.世世不得安 不與諸佛會 破壞佛寺罪 鬪亂聖衆殃(v)
K. 402.8-; not found at L. 59b15;